Vandaag dus naar Cape Coast!

We mochten instappen in het busje bij een groep Engelse (?) en die brachten ons gratis naar het fort. Echt heel aardig. Het fort was groot zeg! (Groepsapp) en het uitzicht.. zo mooi! Voordat we met de gids meegingen vertelde een man dat hij een nederlands liedje kende. Dit werd vroeger door de gouverneur gezongen als hij een donkere vrouw koos voor een pleziertje. 'Ienemiene mutte 10 pot grutte 10 pond kaas ienemiene mutte is de baas' heel grappig om dat uit zijn mond te horen. Na een halfuurtje zelf te hebben rondgelopen gingen we mee met een gids. Hij nam ons mee door het hele fort en kon heel goed vertellen. Echt wel indrukwekkend! We liepen namelijk op de grond waar iedereen gekotst, geplast, gepoept enz heeft. Dat heeft zich gewoon als laagje grond gevormd. De orginele kanonnen en kogels lagen er nog. Er waren altijd rond de 1300 slaven aanwezig en met op z'n max kon je er 1500 slaven kwijt. We werden ook in het vrouwen en in het mannen strafhok gezet. Hier kwam je vroeger in als je probeerde weg te lopen of je verzetten tegen oa seksueel misbruik. Het vrouwenhok was en stuk kleiner (voor 8 personen) en daar moesten ze dan dagen zitten. De mannen hadden het zwaarder te verduren. Hun hadden wel een groter hok maar er kwam geen daglicht in en ze moesten daar zitten totdat ze dood waren. Als vrouw had je nog een soort uitweg uit de vieze omstandigheden. Stel je raakte zwanger in het fort van een blanken dan werd je verzorg totdat je bevallen was en hoefde je dus ook het schip niet op. Het kind kreeg scholing, maar wel met de gedachte om later z'n vaders taak te kunnen overnemen. Kwamen ze er op de boot achter dat je zwanger was dan werd je gewoon overboord gegooid. Als de slaven naar de boten moesten ging dat ook door tunnels. Er zaten hoog in de tunnels gaten zodat de blanken zonder dichtbij te komen konden zien of alles goed verliep. De tunnels waren zo warm dat de slaven lichamelijk en geestelijk te zwak waren om weerstand te bieden als ze buiten bij de schepen waren. Zelf gingen wij ook door de 'door of no return'. Nu is het daar vol met mensen die aan het vissen zijn. We mochten hier ook foto's maken. 1 dronken man was het hier niet mee eens en sloeg me en schreeuwde 'DON'T DO IT'. Omstanders maar vooral onze gids werd enorm kwaad. Die wilde hem echt een klap verkopen. Wel fijn om te zien dat ze hier echt wel voor je opkomen.

Voordat we weer aan de terugreis begonnen hebben we nog pannenkoeken gegeten in een leuk tentje. Met de winst hielpen ze kinderen aan scholing.

Hierna begonnen we toch echt aan de terugreis. Met de hulp van de Ghanese mensen kwamen we elke keer op de goede plek en vervolgens weer in de goed taxi/trotro (lokale naam voor busje).

Op het project aangekomen kwamen de kinderen op ons afgerend. Onwijs lief!

Toen was het voor mij al snel tijd voor bed want ik was kapot!