6 augustus

Gister hadden we aangegeven dat we vandaag graag om 7u ontbijt wilde, we dachten dat hebben we het eten waarschijnlijk om half 8. Je kan namelijk zo een uur wachten op een kopje thee. Maar tot onze verbazing was het er ook echt 7 uur! We kregen we een broodje ei en daarna nog een schaaltje fruit, erg lekker!

Jammer genoeg heb ik de laatste 3 dagen dat ik in de ochtend steeds niet goed voel worden. Kan niet helemaal plaatsen wat het is. Maar hopelijk heb ik het morgen niet.

Voor ons verblijf van 2 nachten met ontbijt en extra drankjes waren we 20 euro per persoon kwijt. Echt geen geld!

Heb de laatste 3 dagen dat ik steeds in de ochtend niet lekker word. Kan niet zo goed plaatsen wat het is.

Na het betalen zijn we begonnen aan de terugreis. Zag er best wel tegenop. 10 uur is lang en je kan door de hobbels écht niet slapen in een trotro. Het eerste deel van de reis ging gelukkig veel sneller dan de heenweg. Toen we werden afgezet in Accra zag Daphne aan de overkant een soort Pizzahut! Wij hoefde daar niet lang overna te denken. We gaan pizza eten! Jasmijn en Martien waren niet zo blij dat we daar wilde gaan eten, hun hadden geen trek ofz? Maar Daphne, Nienke en ik hebben echt genoten van de pizza!

Hierna hebben we nog ongveer 3 uur gereisd en toen waren we weer terug in Akwaakaa. Heb onderweg wel weer een huwelijksaanzoek gehad. Ook hij wilde mee terug naar Nederland.

Weer terug bij het weeshuis waren we benieuwd hoe het ervoor stond met ons lokaal. De aannemer wilde namelijk doorwerken dit weekend en dan zouden we dinsdag klaar zijn. Daphne had gevraagd of hij het cement wilde voorschieten want we hadden vrijdag niet genoeg cash. Hierop zei die gelukkig makkelijk Ja. Iets te makkelijk achteraf want hij had dus helemaal niet begrepen wat Daphne bedoelde met dat cement. Hij was dus dit weekend gekomen maar weer naar huis gegaan omdat er geen cement was.. Nu maar hopen dat we het lokaal optijd klaar komt!

5 augustus

Vandaag weer wakker geworden op een andere plek: 'Geduld hotel'. Het doet wel zijn naam eer aan. We hebben heel lang moeten wachten op ons ontbijt. We konden kiezen tussen watermeloen of ananas. Wat kregen we na 3 kwartier wachten: een broodje ei! Bijzonder hoe dat werkt met de communicatie hier.

Ik en Daphne zouden vandaag een apenbos en de Wli waterval bezoeken. Nienke, Jasmijn en Martien zouden een berg gaan beklimmen en daarna ook naar de waterval gaan.

We werden door de trotro afgezet in een plaatsje en vanuit daar gingen we achterop de moter naar het apen bos. Zo gaaf! De zon scheen, wind door je haar, helemaal te gek!

Het apenbos zelf viel wel een beetje tegen. Nog steeds wel leuk hoor, de apen waren alleen minder aanwezig dan ik had gedacht. Ze kwamen wel op je springen als je een banaan had. Dat was wel gaaf.

Hierna wilde we door naar de watervallen. Dit zou ongeveer anderhalf uur rijden zijn. De moter beviel wel dus we wilde ook dit stuk op die manier doen. Vrij snel na vertrek begon te miezeren. Het ging steeds harder en harder regenen. We zaten met een steeds minder goed gevoel achterop. 60 km/h, regen, slechte wegen, korte broek en een t-shirt (doorweekt). Na een uur stelde mijn bestuurder voor te schuilen wat ik een top idee vond. Toen we verkleumd in het winkeltje stonden besloten daphne en ik de reis te staken en met een auto terug te gaan naar het hotel. Toen we net aan de terugweg begonnen klaarde het helemaal op. Toen besloten we het plan wéér te wijzigen en toch wel naar de waterval te gaan! Dat was namelijk de hoofdreden om 10u hierheen te reizen..

Inmiddels hadden we ook eindelijk bericht gehad van Nienke dat ook hun in orde waren. Wel helemaal doorweekt dus hun gingen écht naar het hotel.

In het plaatsje Wli aangekomen moesten we eerst 45 minuten door het tropisch regenwoud lopen om bij de waterval te komen. De omgeving was zo onwijs mooi. Hele groene bergen! Zo jammer dat het niet hetzelfde is vast te leggen als hoe je het ziet. Als je aan de andere kant van de berg liep dan was je in Togo. De waterval zelf was zoveel krachtiger dan ik me had voorgesteld. Ik dacht dat er een soort meertje zou zijn en je lekker kon zwemmen en eronder kon staan. Nou dacht het niet. M'n kleren waren voor de 2e keer die dag zeik nat. Maar wel heel gaaf om daar te staan. Ondanks de onwijze hoeveelheid water die er vanaf kwam.

Na de 45 minuten terug wilde we toch wel graag wat eten. Het werd wel riskant met de tijd, kwart voor 7 is het hier donker en het was toen 5 uur. We kozen toch voor lekker eten en dan maar in het donker terug. We zaten in een restaurantje (klein buiten terras) van een man die pas voor zichzelf was begonnen. Heb een zwak voor mensen die zoiets doen vanuit hun passie dus vond het al meteen leuk. Hij had ook een hele uitgebreide kaart en maakte alles vers. Ik nam de club sandwich en Daphne soep en een pannekoek. Geen rijstt!! We hebben er heerlijk gegeten en de man was onwijs blij met de 10 cedis fooi (2 euro ofz).

Hierna maar gekozen voor een rechtstreekse taxi terug want overstappen in het donker vind ik maar niks.

Trouwens iedereen bedankt voor de reacties! Heel leuk om te lezen! Xx

4 augustus

Dit was de 1e nacht dat ik mn 'ik moet plassen' gevoel niet kon negeren en echt ons bed uit moest. Ik heb het geweten. Er liep een lakkerlak, echt liep want ben er perongeluk op gaan staan. Ook zat er een pittig grote spin op de muur. Je kan je denk wel voorstellen dat ik er snel weer af ben gegaan.

In de ochtend werden we om half 7 wakker geroepen dat ontbijt klaar was. Ik had gister wel aangegeven dat we vroeg wilde ontbijten maar dit had ik niet gedacht. Nu konden we wel lekker vroeg aan de lange reis beginnen. 10 uur!

Met Nienke, Jasmijn en Martien zouden we dit weekend op stap gaan en we ging proberen om vanaf Accra samen te reizen naar Hohoe. Na op de verkeerde plek te zijn gedropt werd het wel spannend. Hoe komen we op de goeie plek en zit het busje waar hun 3 in zitten te wachten niet al vol voordat we er zijn? Snel in een taxi gestapt die verschillende stations is afgegaan want Tema station was niet 1 specifiek station, zo heten alle stations in Tema (grote plek bij Accra) Toen we bij een station uitstapte kwam er gelijk een man naar ons toe die zei dat onze vrienden op ons aan het wachten waren en dat hij eindelijk weg kon omdat wij er waren. Wat een opluchting dat we goed zaten!

Na al uren te hebben gereisd stopte we in een mini plaatsje om te plassen. Er werd verwacht dat je langs de weg gewoon je onderbroek naar beneden trok. Ik pas. Ook kwamen van alle kanten vrouwen die dingen verkochten. De deur van het busje werd open getrokken, ze waren overal. Gelukkig reden we snel weer door.

Niet veel later vroeg Nienke of we alsjeblieft konden stoppen want ze had diarree. Wij met zn vieren de bosjes in want de rest moest toch ook wel plassen. We hebben gegiert om het feit dat Nienke in de bosjes aan het poepen was.

Na 10u waren we eindelijk in het hotel. Als avondeten was er rijst.. niet heel aantrekkelijk. We zouden wel even in het dorpje gaan kijken. Na een uur zoeken hadden we eindelijk een soort restaurant gevonden. Hier de keus: patat of rijst met kip. De keuze was snel gemaakt. Ging al bijna van mn graadje want had alleen nog maar een brok brood, een klein bakje Pringles en wat bananenchips op. Écht eten is heel moeilijk te krijgen. Supermarkten heb je niet echt. Ook zijn er zelde restaurants. Je moet het hebben van wat ze langs de weg verkopen.

In ons hotel was geen warm water jammer genoeg. Wel hebben we een giga bed.

3 augustus

Vandaag ben ik een beetje ziek wakker geworden. Niet iets wat op m'n bucketlist stond van Ghana. Ben dus na het ontbijt weer m'n bed in gegaan. Daphne is wel gaan stucen. De voorkant van het gebouw was vandaag aan de beurt. Het zag er goed uit toen ik later die dag ben gaan kijken.

Toen ik in bed lag werd er ineens aan de deur geklopt. Een beetje geïrriteerd kwam ik mn bed uit. Bleek het Joyce te zijn om weer even te kijken hoe het ging. Echt een schat! Stond er alleen niet zo charmant bij in mn ondergoed met een vest omgeknoopt, ze kon er wel om lachen. Ik vertelde haar dat de strijkbout niet werkte. Ze zei dat je hem zodra die warm is uit het stopcontact moet halen zodat die wat afkoelt (hij heeft geen knopjes enz) Dit bleek indd te werken!

Eind van de middag heb ik eindelijk een keer goed kunnen bellen met nick. De vorige keren was het niet echt gelukt ivm vertaging enz.

Na het avondeten voelde ik me alweer iets beter. We krijgen gewoon heel weinig binnen. Kwalitatieve en kwantitatieve trek (eigenlijk wel gewoon honger maar dat mag je niet zeggen als je in Afrika bent).

Na nog wat kleren te hebben gestreken volgens Joyce haar manier heb ik mn spullen klaargelegd voor morgen. We gaan een 10 uur lange reis maken naar Hohoe. Daar schijn je mooie watervallen te hebben en een apen dorp!

2 augustus

Sorry dat het zo lang duurde voordat deze erop kwam maar ben niet zo lekker geworden.

Vandaag stucen we de laatste muur binnen. Daarna gaan we beginnen met de buitenkant en uiteindelijk de vloer. Vandaag hoopte we de grote was die we gister hadden opgehangen te kunnen opruimen. Jammer genoeg heeft het de hele nacht geregend en is het nog niet gestopt.

De rest van de dag is het blijven regenen.. De kinderen hadden een film kijk dag. Ze hebben gewoon een tv hier!

Al met al een best wel saaie dag in Akwaakwaa

1 augustus

Vanochtend gingen we even kijken bij de keuken. De kinderen waren druk en stonden bij elkaar. Bleken er dus 'slechte' rupsen ronde te kruipen en die zouden kosten wat het kost gedood worden! Ze hadden een vuurtje gemaakt en daar werden de rupsen in gegooid. (Groepsapp) Ben maar weggelopen want vond het er nogal zielig uitzien.

Eenmaal aan ontbijt stond ineens Joyce naast de tafel. Ze kwam weer even kijken hoe het ging. We vertelde haar over het moeilijke communiceren met de aannemer (bleek dus geen Mason te heten, dat betekent blijkbaar metselaar in het Engels) en over dat we na meerdere keren vragen nog steeds geen strijkbout hebben. Joyce ging het even voor ons met Charity praten. Nadat ze dat had gedaan en even had gekeken naar ons stucwerk ging ze weer naar huis.

Charity zou vandaag naar Swedru gaan en lang wegblijven.

Toen werd er gezegt dat de aannemer er was en dat we konden beginnen. Tot onze verbazing had hij raamkozijnen bij zich.. Een paar dagen gelden had hij aangegeven dat die erin moesten waarop wij heel duidelijk gezegt hebben dat we daar geen geld voor hadden. Van ons gaat hij het geld niet krijgen dus het is zijn probleem. We zijn maar gewoon aan de slag gegaan en in een paar uur was er weer een muur af. De afwerking wil hij graag zelf doen.

We hadden nog een middag over dus zijn we maar de was van 2 weken gaan doen. Tijdens het stucen had iemand een strijkbout gehaald dus die konden we straks mooi gebruiken. Na 2u was eindelijk alles gewassen en opgehangen. Daphne ging de strijkbout even testen op een onderbroek. Hij brandden er zo doorheen! Nog even op een sok geprobeerd maar ook dat ging fout. Waarom gaat nou nooit iets gelijk goed..

In de avond kregen we een afhaal maaltijd. Was erg lekker!

31 juli

Gisteravond kregen we een berichtje terug van Peter de sponsor. Hij vertelde dat hij 200 cedis wilde betalen voor de hele klus. Charity was hem nog 1000 cedis verschuldigd dus daar konden we 200 van gebruiken.

Nu moesten we dat nog goed gaan brengen bij Charity. George had ons stiekem de gegevens van Peter gegeven. Charity wil niet dat andere mensen contact met hem opnemen ofz. We waren ook van plan te zeggen dat we die 200 cedis dan van thuis hadden gehad zodat george niet in de problemen kwam. Maar nu kon dat dus niet meer gezegd worden.

De aannemer was inmiddels ook gekomen met de vraag of hij vandaag aan de slag moest. Wij konden hier dus weer geen antwoord op geven omdat we niet wisten of we die 200 cedis via Charity zouden krijgen. Uiteindelijk hebben we maar nee gezegt omdat we nog niks van George hadden gehoord over de aanpak qua geld vragen.

We zijn toen maar met de aannemer zakken cement gaan halen want dat zouden we sws nodig hebben de komende dagen. Eenmaal in het 'winkeltje' vertelde de aannemer doodleuk dat we ook moesten betalen voor het vervoeren van het cement. Toen ben ik even boos op hem geworden. Hij communiceert nooit met ons tenzij hij geld van ons wilt! Ook was het een klein rot stukje, 5 min lopen! Jammer genoeg zijn de zakken 50 kilo en kunnen we ze niet zelf vervoeren. Hierna is de aannemer er vandoor gegaan.

Toen George was gekomen hebben we afgesproken dat we zouden zeggen dat we zijn gegevens online hebben gevonden. Hierna hebben we Charity erbij gehaald die op haar beurt peter bedoelingen niet snapte. Ze vertelde dat ze dat geld van Peter had gehad om hun boerderij project te financieren. George zou Peter even mailen om te vragen hoe het nu zit.

Vandaag ben ik ook begonnen met het leren van engelse woorden aan Bintoe (meisje met de wond) erg makkelijk gaat het niet want ze denkt dat 'what is it?' enz al onderdeel is van het woord.

30 juli

Vandaag zitten we op de helft van de tijd in Ghana.

We hebben al redelijk wat van Ghana gezien. Een paar Ghanese dingen:

veel vrouwen dragen een pruik,

prullenbakken kom je hier bijna nergens tegen,

kippen en geiten zie je hier bijna overal lopen,

aan het snelheidslimiet hou je je bij voorkeur niet,

Ghanese maken heel veel herrie/geluid,

Je moet altijd lang wachten in een restaurant,

bijna alle Ghanese mensen zijn super behulpzaam

Vandaag gaan we ook weer terug naar het project. Voordat we dit weekend weg gingen hadden we George uitgelegd dat we toch wel graag de hulp van de aannemer wilde maar we er geen geld voor hadden. Hierop had hij de contact gegevens gegeven van hun grootste sponsor. Hij bleek ook uit nederland te komen! We hebben hem het verhaal uitgelegd en hopelijk wil hij de loonkosten betalen en kunnen we morgen met hulp weer verder gaan.

Voordat we weer aan de terugreis begonnen hebben we nog lekker rustig ontbeten in het hotel. Ook hadden we een massage! Echt heel lekker! Na de lunch zijn we in de taxi gestapt. Bij het trotro station in Cape Coast kwamen we Malin en Adrian weer tegen. Samen zijn we naar Swedru gereisd.

Na weer 5u reizen kwamen we terug in Akwaakwaa (zo heet de plek waar het weeshuis is) ze waren weer blij om ons te zien! Allemaal knuffels! Toch wel weer leuk om terug te zijn.

Nu weer optijd naar bed want morgen gaan we weer stucen!