Vanochtend gingen we even kijken bij de keuken. De kinderen waren druk en stonden bij elkaar. Bleken er dus 'slechte' rupsen ronde te kruipen en die zouden kosten wat het kost gedood worden! Ze hadden een vuurtje gemaakt en daar werden de rupsen in gegooid. (Groepsapp) Ben maar weggelopen want vond het er nogal zielig uitzien.

Eenmaal aan ontbijt stond ineens Joyce naast de tafel. Ze kwam weer even kijken hoe het ging. We vertelde haar over het moeilijke communiceren met de aannemer (bleek dus geen Mason te heten, dat betekent blijkbaar metselaar in het Engels) en over dat we na meerdere keren vragen nog steeds geen strijkbout hebben. Joyce ging het even voor ons met Charity praten. Nadat ze dat had gedaan en even had gekeken naar ons stucwerk ging ze weer naar huis.

Charity zou vandaag naar Swedru gaan en lang wegblijven.

Toen werd er gezegt dat de aannemer er was en dat we konden beginnen. Tot onze verbazing had hij raamkozijnen bij zich.. Een paar dagen gelden had hij aangegeven dat die erin moesten waarop wij heel duidelijk gezegt hebben dat we daar geen geld voor hadden. Van ons gaat hij het geld niet krijgen dus het is zijn probleem. We zijn maar gewoon aan de slag gegaan en in een paar uur was er weer een muur af. De afwerking wil hij graag zelf doen.

We hadden nog een middag over dus zijn we maar de was van 2 weken gaan doen. Tijdens het stucen had iemand een strijkbout gehaald dus die konden we straks mooi gebruiken. Na 2u was eindelijk alles gewassen en opgehangen. Daphne ging de strijkbout even testen op een onderbroek. Hij brandden er zo doorheen! Nog even op een sok geprobeerd maar ook dat ging fout. Waarom gaat nou nooit iets gelijk goed..

In de avond kregen we een afhaal maaltijd. Was erg lekker!