14 augustus

De laatste dag in Ghana!

Vandaag waren we allemaal al 7 uur wakker. Dit kwam mij wel goed uit want ik was van plan een vroeg wandeling te maken over het strand.

Op het strand was het heel rustig en de zee kwam heel hoog soms zelfs zo hoog dat er geen strand was om te lopen. Wel heel gaag!

Toen zijn we lekker gaan ontbijten en onszelf klaar maken. Heeel lang gedoucht! (Vooral omdat de straal een beetje lullig was) Wel koud water maar daardoor ga ik thuis wel echt genieten van de douche.

Toen de laatste spullen ingepakt waren werd er ineens geklopt 'Police!' Een beetje zenuwachtig deed ik open. Waren het gewoon William en Dennis! Ze kwam ons halen.

We gingen naar de andere vrijwilliger. Eenmaal daar bleken we niet te gaan dansen en drummen en hebben we gewoon met Tina gekletst. Ze vertelde echt verschrikkelijk verhalen over Charity. De enige reden dat ze er nog vrijwilligers heen stuurt is voor de kinderen.

Hierna gingen we naar het vliegveld. We waren er al 2u terwijl we 10u gingen vliegen. Uiteindelijk in het wachten meegevallen door de lange incheck en douane. Ook onwijs vaak mn paspoort moeten laten zien. Werd zelfs 14 geschat! Deuk in mn ego..

We hadden wel 20 min vertaging maar de reis zelf viel mee. We hebben tenslotte al een keer 10 uur in een trotro gezeten.

13 augustus

Vandaag hebben we 'uitgeslapen'. De andere 3 werden 9 uur wakker en ik 8 uur door darmklachten. We hebben nog lekker lang op bed gelegen en zijn pas half 11 richting het restaurant gegaan.

Onderweg naar het ontbijt zien we ineens Jasmin en Annelaura (2 van de 11 vrijwilligers) hun zouden hun laatste week ook doorbrengen in dit plaatsje. Ze dachten alleen dat het niet op precies dezelfde plek was. Met z'n 6e zijn we gaan ontbijten. Was erg gezellig! Ook intressant om te horen hoe hun het hebben gehad.

Vandaag gaan we lekker een chilldag houden en een beetje inpakken enz. Gisteravond was er trouwens tijdens de reggae avond een leuke Engelse jongen met ons (vooral met Nienke) komen praten. Dit kreeg vandaag nog een vervolg.

Omdat we dus laat ontbeten hadden zat ik nog vol van het ontbijt. Heb niks genomen. Had namelijk ook nog een carrot cake achter de hand!

Na de lunch ben ik het strand op gegaan en naar Noah gegaan om nog een potje te spelen van het spel dat hij me eergisteren had geleerd. De 1e keer had ik al van hem gewonnen en nu weer. Dit keer wel met hulp van zijn vrienden. Ze vonden het fantastisch dat hij verloor in z'n eigen spel.

Eerder deze dag had Nienke een briefje geschreven 'hay im Nienke, the blond girl from the Netherlands. En dan haar nummer. Daphne had dat aan Alex gegeven toen ik en Jasmijn op het strand waren. Precies toen ik terug kwam liep Nienke richting Alex. Daphne vertelde me dat hij blij reageerde op het briefje en vroeg of ze wilde komen. Wij waren helemaal enthousiast!

Nadat we even hadden gekeken hoe het er met de 2 aan toe ging (we konden ze zien zitten vanuit ons raam) ben ik nog even souvenirs gaan shoppen op strand.

Hierna moest ik toch echt aan mn koffer beginnen.. hij zat gewoon even vol als de heenweg.

Na 2 uur zat nienke er nog. We konden zie dat dat ze helemaal tegen hem aan zat en hij z'n arm om haar heen had. Helaas moesten we ze storen om te gaan eten. Ze heeft wel een afscheidskus gehad later die avond want ze was nog terug gegaan. Ben benieuwd of het een vervolg krijgt als we terug in Nederland zijn!

12 augustus

Ondanks de super omstandigheden ben ik vanacht niet lekker geworden. Voor hoever de details, het kwam er aan beide kanten uit. SORRY!

als ontbijt had ik een gezonde pap. Smaakte prima. Zo fijn om iets anders te eten dan droog brood!

Na ontbijt gingen we (Daphne, Nienke, Jasmijn en ik) onze spullen pakken want we gingen redelijk wat doen vandaag. Martien bleef achter wacht hij zou om 12u opgehaald worden en dan naar het vliegveld worden gebracht.

De eerste stop van vandaag was bij het Kwame Nkrumah Nemorial Park. Kwame Nkrumah was de eerste president van Ghana en heeft Ghana onafhankelijk gemaakt. Er is een groot monument gemaakt om zijn graf (groepsapp). Voor de rest eigenlijk niet zo interessant.

Hierna liepen we naar het Accra Art Centre. Dit is eigenlijk gewoon 1 grote markt met alleen maar souvenirs. Vind het inmiddels ook heel leuk om te onderhandelen en souvenirs te kopen. Zou eigenlijk 1 lege koffer moeten hebben inmiddels. Had namelijk 1 koffer met spullen om uit te delen maar die is alweer opgevuld met souvenirs.

Toen we klaar waren met de inkopen zijn we vertrokken naar de West Hill Mall. Hier hadden we in het begin onze simkaarten gekocht. Er zijn gewone winkels en zelfs supermarkten. We zijn eerst maar lekker pizza gaan eten want daar waren we echt aan toe. Toen die op was hebben we de winkels bekeken en wat dingetjes gekocht. Jasmijn en Nienke wisten ook dat hier een leuk koffie tentje zat omdat ze al vaker deze maand naar de Mall geweest waren (ze zaten er relatief dichtbij met hun project). Hier hebben de meiden frozenyoghurt op en ik een smoothie en carrot cake to-go. Erg lekker!

Eenmaal terug bij Big milly's hebben we uitgebuikt en gechillt op de kamer.

Rond 8 uur waren onze buiken wel weer klaar voor een volgende maaltijd en zijn we weer lekker in het restaurant gaan eten.

Vanavond zou er ook een Reggae Party zijn bij ons verblijf. Had er ook al meerder mensen in de omgeving over gehoord. We hadden er wel zin in! Onze leukste outfit aangetrokken (stelt nog steeds niet veel voor haha) want we zouden er een soort bonte avond van maken. Het begon alleen maar niet.. Om 10u was het nog niet begonnen. Uiteindelijk zijn we maar naar de kamer gegaan en hebben we het daar nog heel gezellig gehad!

11 augustus

Vandaag hebben we nog maar een paar uurtjes hier en dan gaan we gewoon écht weg.

Heb wel slecht geslapen vannacht. Misschien wel om die reden.

Bedacht me gister dat m'n namen projectje nog niet af is en ik dat vandaag echt nog moet doen! Was namelijk begonnen met het maken van foto's van iedereen en daar hun naam bij te zetten zodat ik het thuis ook niet zal vergeten.

Eenmaal buiten liepen we even naar de keuken om te checken of we pannekoeken kregen. Ze waren in de maak! Kon niet wachten toch ze klaar waren.

In de tussentijd hebben we nog even van de kinderen genoten en heb ik ook mn namen projectje af gekregen. Als aandenken hebben we ook nog een foto van ons afgedrukt en onze namen in de vloervan het klaslokaal gezet.

William zou ons 10u ophalen en stond jammer genoeg al eerder voor de deur. Vond het heel moeilijk om weg te gaan omdat je ook weet dat je ze niet meer gaat zien. De meeste kinderen besefte doordat ze nog jong zijn ook niet dat we écht weg gingen. Was wel jammer eigenlijk want ze snapte niet dat je echt doei tegen ze aan het zeggen was en een afscheidsknuffel gaf.

Eenmaal in het busje onderweg naar Nienke, Jasmijn en Martien viel het toch wel zwaar. Ga die kindjes missen!

Onderweg zagen trouwens nog een bord met 'Feyenoord academy'. Wel raar om dat hier tegen te komen.

Na denk anderhalf uur waren we bij Nienke, Jasmijn en Martien. Volgens de orginele planning zouden hun als 1e opgehaald worden om 8u. Ze stonden dus al heel lang klaar. Maarja that's Ghana.

De reis naar ons verblijf ging gevoelsmatig heel snel. 1u ofz waren we er al. We hadden nog een hele dag! Het is ook onwijs leuk hier. Allemaal kleine huisjes. We zitten ook pal aan het strand! Het heet trouwens Big Milly's Backjard mochten mensen het willen weten. Ons 'huisje' bestaat uit in kamer met een badkamer en 2 grote bedden. De 1e nacht slaapt Martien hier ook nog op een matras. Hij gaat zaterdag namelijk al terug naar nederland. We zitten trouwens 10 meter veder dan de plek waar we de 3e dag dans en drum les kregen. Dit gaan we maandag trouwens weer doen omdat er dit weekend er maar 1 vrijwilliger nieuw is gekomen. Het is natuurlijk niet leuk om heel die introductie alleen te doen dus had Tina gevraagd of wij het nog een keer wilde doen.

Na een beetje geïnstalleerd te zijn zijn we snel naar het restaurant van hier gegaan. Ik en Daphne hadden online al gezien dat de kaart best goed is dus we hadden er zin in! De kaart van online kwam gelukkig overeen met wat ze echt hebben. Heb een hamburger genomen die er ook echt super uitzag en smaakte.

Ze hebben hier voor ons muurtje, dat ons scheid van het strand, nog een aantal winkeltjes. In 1 van deze winkeltjes heb ik een spel geleerd van een man genaamd Noah. Erg leuk. Heb zelfs gewonnen!

In de avond hebben we weer lekker gegeten in het restaurant. In de tussentijd was er een brassband begonnen met spelen en waren er ook dansers. Heel leuk om te zien!!

Toen we naar bed gingen was het wel een beetje ongemakkelijk. Martien stond bij de deur en je kon van zn gezicht aflezen dat hij niet zo goed wist wat hij nu moest doen. Uiteindelijk zei die ongemakkelijk 'ik ga wel even naar buiten'. Jasmijn heeft hem uiteindelijk teruggeroepen. Toch wel even mn lach moeten inhouden.

10 augustus

Omdat de wentelteefjes gister zo goed zijn bevallen gaan we ze vandaag ook weer maken. Het ook best leuk om er zelf mee bezig te zijn. Toen we ze later gingen opeten belde de aannemer ineens Daphne 'i'm coming'. Beetje raar dat hij daar helemaal voor belde want normaal komt hij gewoon hierheen.

Toen ik na het eten aan Charity vroeg hoe we de overgebleven spullen moesten verdelen zei ze dat we ze moesten halen want dan gingem we het meteen doen. Toch vind ik het uitdelen van de spullen tegenvallen met hoe ik het verwacht had. Van te voren had ik een hoop blije gezichtjes voorgesteld. In realiteit is iedereen aan het bedelen en zijn er een hoop huilende kinderen.

Hierna was het tijd voor lunch het was een verrassing! Een broodje pindakaas. Tis dat ik er niet zo van hou maar vond het heel leuk dat ze haar best had gedaan.

Met het broodje nog in mn hand werd ik door Georgina geroepen. Ze ging mn haar weer vlechten. Een pijn dat het deed! De vorige keer viel het wel mee maar weet niet wat ze nu deed maar het deed pijn.

Inmiddels was het rond 1 uur en de aannemer kwam aanlopen. Hij kwam ons vertellen dat hij niet lekker was en dus vandaag niet aan de slag ging. Precies de laatste dag dat we nog konden knallen!

Iets later in de middag zag ik ineens de kinderen rond racen met een dubbele kinderwagen. Onwijs leuk. De ukkies zaten erin en de oudere gingen duwen. Die kleintjes vonden het fantastisch!

Nu het al wat later werd gingen we ons toch wel verheugen op het avondeten. Julliette had ons namelijk pannekoeken als afscheidsmaal beloofd en daar keken we al 2 dagen naar uit. Maar toen we er naar vroegen vertelde ze dat we ze morgen kregen omdat Charity dat beter vond. Hier baalde we nogal van.

Door die actie van Charity ben ik ook maar naar haar toe gegaan om de 10 cedis terug te vragen die we hebben besteed aan ons ontbijt. Niet omdat we het niet kunnen missen maar omdat ze ons al genoeg geld heeft gekost en zij moet eigenlijk ons eten betalen. Ze zei dat ze het zou gaan geven (uiteindelijk nooit gehad).

In plaats van de pannenkoeken kregen we noodles. Niet 1 van de lekkerste gerechten hier maar hij was beter dan de vorige keer.

Toen m'n bordje leeg was ben ik mijn koffers gaan inpakken voor het vertrek van morgen. Toch wel heel raar om te bedenken dat je de kinderen niet meer gaat zien. Best moeilijk ook wel want ga ze missen.

9 augustus

Vandaag zijn wij degene die voor het ontbijt zorgen. We gaan wentelteefjes maken! Er was namelijk best wep behoefte aan een lekker en vullend ontbijt. We hebben bij een klein winkeltje wat melk gekocht en Julliette had de rest van de ingrediënten. Ze wilde graag leren hoe het moest. Het maken van de wentelteefjes ging gewoon goed en Julliette vond ze erg lekker!

Met een gevulde buik konden we veder aan het klaslokaal. Vandaag doen we de vloer. Wij hebben meer het grove werk (scheppen enz) gedaan en de aannemer heeft ervoor gezorgd dat het super mooi glad werd.

Wel verbruikte de vloer veel van ons cement waardoor we te kort kwamen. We hebben met de hulp van Kevin en een vriend van Daphne de benodigde 6 zakken cement kunnen kopen. Heel lief! De vloer kan nu sws afgemaakt worden.

Toen ik even alleen stond bij de aannemer vroeg hij hoe oud ik was. 17, dat was nog wel jong zei hij waarop hij me daarna vroeg om met hem te trouwen. Logica.. Heb hem gezegt dat ik te jong ben en al een vriend heb. Ik dacht eigenlijk dat hij Daphne het leukste van ons vond want die ochtend heeft hij haar nummer gevraagd.

Toen we even later niet meer echt konden helpen zijn we weer een handwasje gaan doen. Moest ook gebeuren!

Hierna ben ik gaan douchen. Ook gelijk de 1e keer dat ik hier mn haar heb gewassen. Normaal doen we het alleen in de weekende in een hotel. Alleen stonk mn haar heel erg naar de rook door het maken van de wentelteefjes.

Na het douchen hebben we een paar uurtjes voor onszelf genomen. Uiteindelijk de muziek aan zet en even een feestje gehouden in onze kamer. Even lekker zo'n energie kick.

Inmiddels was het donker geworden. Het word hier al donker als het half 7 is geweest. We gingen even kijken hoe het met de kinderen was. Even gezellig gekletst met de wat oudere meisjes. Ook was er inmiddels al 2x een kind bij me op schoot in slaap gevallen. Die allebei even op bed gelegd. Op een gegeven moment kreeg ik Abbygail in mn handen geduwd. (Even wat achtergrond info: Abby is het jongste meisje hier, ze is 1 jaar. Ze gaat elke keer huilen als wij 'blanken' in haar buurt komen of haar aanraken) tot grote verbazing stopte ze na 3 sec met huilen! Ik stond daar echt vol verbazing. Het was namelijk 1 van mn doelen om Abby vast te hebben zonder dat ze zou huilen. Had dit doel eigenlijk al opgegeven. Leuke afsluiter! Ook Daphne haar vastgehouden!

We gingen voldaan terug naar de kamer. Na een paar meter gleed ik alleen met mn slipper vol door een vers gelegde drol! Hahah

8 augustus

Vandaag was even een minder dagje.

Als ontbijt kregen we een droog brok brood. Ik had heel veel moeite het weg te krijgen maar je weet dat je niks anders krijgt. Als gevolg van het weinige eten steeds hadden we helemaal geen energie en voelde we ons echt niet fijn.

Wel raar om dan te bedenken dat ik volgende week aan een van der valk ontbijt zit! Zeker iets om naar uit te kijken

De aannemer voelde zich ook niet lekker en wilde dus vandaag niet aan de vloer beginnen. Erg balen want nu gaan we het dus echt niet afkrijgen.. Hij ging wel de palen van het gebouw doen maarja dat maakt niet heel veel verschil. Hij doet wel steeds aardiger tegen ons! Hij zegt goedemorgen en vraagt hoe het gaat.

Omdat we dus geen energie hadden door het weinige eten zijn we maar het dorpje ingegaan om daar wat te kopen. Nu kunnen we lekker crackers eten. Beter iets dan niets.

Om wat tijd de doden heb ik nog wat gedaan om de souvenirs een beetje op te leuken. Ook hebben ik en Daphne 'Mens erger je niet gespeeld'. Moet je nagaan hoe erg we ons verveelde.

Uiteindelijk viel ook nog de stroom uit. Nu ik dit aan het typen ben kan ik er wel om lachen eigenlijk maar op het moment zelf écht niet.

7 augustus

Vandaag is het nog precies een week voordat we teruggaan. Ben toch wel blij als ik weer thuis ben!

Het eerste wat we vandaag gedaan hebben is cement halen zodat we weer aan de slag zouden kunnen. Dit ging dit keer zonder rare verassingen. Erg fijn!

De aannemer was er inmiddels al even alleen was hij niet bezig met het lokaal. Het was niet echt duidelijk waarom dus ik vroeg het aan Charity. Ze vertelde dat hij de 'ladder' (die hij gebruikt voor de bovenkant van de muren) niet meer had omdat de eigenaar van de ladder hem vandaag zelf nodig had. Of te wel hij kon niet aan het werk. Wij dachten dan kunnen we toch de onderkant van de laatste 2 muren doen of de vloer. Daar had hij zelf nou nooit aan gedacht.. Uiteindelijk hebben we de grond schoon gemaakt en zijn we al het zand voor de vloer naar binnen gaan brengen, met hulp van alle kinderen! De aannemer zelf ging aan de achterkant er nu ook kozijnen in zetten, ook nu hebben we hem maar zn gang laten gaan. Morgen gaan we echt de vloer doen zei hij.

Hierna kregen we lunch. Voor het eerst geen fruit gehad! We hadden een soort gefrituurde deegbal die je in pinda's moest dopen. Best lekker.

Daphne had haar haar al voor de lunch laten vlechten en na de lunch was het mijn beurt. Doet af en toe nog best pijn! Maar het zat wel leuk. Ook werden we gelijk obibini genoemd door julliette. Obibini is een bijnaam voor een zwart iemand en obroni voor een blank iemand.

En nu moesten we de rest van de dag nog vullen. Ik ben met mn camera aan de slag gegaan en heb een paar leuke foto's van de kinderen kunnen maken. Ze vinden het heel leuk om op te foto te gaan!

Toen het 'kooktijd' was zijn we bij de vrouwen in de keuken gaan zitten. We hebben ze war nederlandse woorden en zinnen geleerd. De G is erg moeilijk voor ze maar ze hebben er om kunnen lachen. Ze kunnen nu 'goede avond', 'hoe gaat het?', 'het gaat goed', 'hoe heet je?' En 'ik heet ...'

Hierna hebben we onze koffers alvast geordend zodat we donderdag niet zo veel meer hoeven te doen. Het gaat nogal opschieten nu.