Omdat de wentelteefjes gister zo goed zijn bevallen gaan we ze vandaag ook weer maken. Het ook best leuk om er zelf mee bezig te zijn. Toen we ze later gingen opeten belde de aannemer ineens Daphne 'i'm coming'. Beetje raar dat hij daar helemaal voor belde want normaal komt hij gewoon hierheen.

Toen ik na het eten aan Charity vroeg hoe we de overgebleven spullen moesten verdelen zei ze dat we ze moesten halen want dan gingem we het meteen doen. Toch vind ik het uitdelen van de spullen tegenvallen met hoe ik het verwacht had. Van te voren had ik een hoop blije gezichtjes voorgesteld. In realiteit is iedereen aan het bedelen en zijn er een hoop huilende kinderen.

Hierna was het tijd voor lunch het was een verrassing! Een broodje pindakaas. Tis dat ik er niet zo van hou maar vond het heel leuk dat ze haar best had gedaan.

Met het broodje nog in mn hand werd ik door Georgina geroepen. Ze ging mn haar weer vlechten. Een pijn dat het deed! De vorige keer viel het wel mee maar weet niet wat ze nu deed maar het deed pijn.

Inmiddels was het rond 1 uur en de aannemer kwam aanlopen. Hij kwam ons vertellen dat hij niet lekker was en dus vandaag niet aan de slag ging. Precies de laatste dag dat we nog konden knallen!

Iets later in de middag zag ik ineens de kinderen rond racen met een dubbele kinderwagen. Onwijs leuk. De ukkies zaten erin en de oudere gingen duwen. Die kleintjes vonden het fantastisch!

Nu het al wat later werd gingen we ons toch wel verheugen op het avondeten. Julliette had ons namelijk pannekoeken als afscheidsmaal beloofd en daar keken we al 2 dagen naar uit. Maar toen we er naar vroegen vertelde ze dat we ze morgen kregen omdat Charity dat beter vond. Hier baalde we nogal van.

Door die actie van Charity ben ik ook maar naar haar toe gegaan om de 10 cedis terug te vragen die we hebben besteed aan ons ontbijt. Niet omdat we het niet kunnen missen maar omdat ze ons al genoeg geld heeft gekost en zij moet eigenlijk ons eten betalen. Ze zei dat ze het zou gaan geven (uiteindelijk nooit gehad).

In plaats van de pannenkoeken kregen we noodles. Niet 1 van de lekkerste gerechten hier maar hij was beter dan de vorige keer.

Toen m'n bordje leeg was ben ik mijn koffers gaan inpakken voor het vertrek van morgen. Toch wel heel raar om te bedenken dat je de kinderen niet meer gaat zien. Best moeilijk ook wel want ga ze missen.